Uluslararası siyaset bazen çok hızlı bazen de çok yavaş gelişiyor. Bu günlerde İsrail açısından gelişmeler hem çok hızlı hem de çok yavaş. İsrail sahip olduğu tüm imkanları kullanarak tarihi olarak Filistinlilere tahsis edilmiş toprakları ele geçirerek iki devletli çözüm tercihini ortadan kaldırmaya çalışıyor. Netanyahu kabinesinde olup da bütün bu toprakların zaten kendilerine vaat edildiğini düşünen radikaller çok memnun. Yine de ortaya bazı zorluklar çıkıyor. İsrail savunma güçleri (IDF) Hamas’la bağlantıları olduğu çok tartışmalı olan Filistinlileri öldürmekte çekingen davranmasalar dahi, Gazze’de başka nereye gideceğini bilemeyen iki milyon civarında Arap var. IDF’nin baskısıyla bölge içinde bir oraya bir buraya gidiyorlar ama bölgenin dışına çıkmıyorlar. Komşu Arap ülkeleri bu nüfusu almak istemiyor, fakat daha da önemlisi bu insanlar da Gazze dışında yaşamak istemiyorlar. Ne kadar gayret gösterirse göstersin, IDF bu nüfusu ne öldürebiliyor ne de yerinden atabiliyor. Demek ki, askeri güç bir bölgeyi işgal etmeye ve orayı İsrail’in ayrılmaz bir parçası yapmaya yetmeyebiliyor.

İsrail’in elini çabuk tutup bir an önce Filistinlilere tahsis edilmiş topraklara el koyma gayreti Amerikan hükümetinden de destek alıyor. Her ne kadar Amerikan Başkanı Netanyahu’nun Gazze’nin tümüne el koyamaması dolayısıyla ona kızıyor ve arada sırada memnuniyetsizliğini dile getiriyorsa da onun Arap topraklarını işgal etmesini durdurmak için herhangi bir adım atmış da değil. Üstelik kendisini bir barış mimarı ve efsanevi bir pazarlıkçı olarak........

© Ekonomim