Boğaziçi’nde tutulan balık ve deniz mahsullerinin dökümü sayfalarca dile getirilir. Belki de bugün yaşanan sıkıntılar içinde en önemlisi, müşteri alışkanlıkları değişti. Lakerdaya, taramaya, çiroza rağbet yok. Geleneksel lezzetleri sunan mekânlar da ya direniyor (nereye kadar?) ya da bu yeni duruma ayak uydurmak zorunda kalıyor. Arzın talebi yönetmesi gerekirken talebin arzın önüne geçmesi çok kötü.

“Kanlıca’nın var safası / Hoşça düşmüştür edası / Bahayi Körfezi (Kanlıca koyunun diğer adı) dahi/ Çekmekte daima yası, der” İstanbul Yalıları isimli türkü... Kanlıca başta bütün köyleriyle Boğaziçi’nin bendeki yeri başkadır. Kütüphanemde elimin altındaki kitaplardan birisi, ilk baskısı 1943’te Yedigün Neşriyatı tarafından yapılan “Boğaziçi Konuşuyor ve Kanlıca Tarihçesi”dir. Yazarı A. Cabir Vada… “Yarım asra yakın bir zamandan beri Kanlıca’da yaşayan müellif (yazar), hakiki bir Boğaziçi ve deniz çocuğu” diye yazar giriş sayfalarında. Kitap, sadece Kanlıca’nın değil bütün Boğaziçi’nin bir dönem tarihini anlatır. Vada’nın eserinde Şirket-i Hayriye vapurlarının tarihçesi, yalılarda oturan zadegân (aristokrasi) sınıfının özel kayıkları ve hamlacıların (büyük sandal ve kayıklarda kıçtan birinci oturakta kürek çeken) giydikleri elbiseler gibi birçok ayrıntı vardır. Boğaziçi’nde tutulan balık ve deniz mahsullerinin dökümü de sayfalarca dile getirilir. Kitaba göre o yıllarda Kanlıca’da şu balıklar ve kabuklular yakalanmaktadır:

“Kılıç, lüfer, uskumru, torik, palamut, gelincik, iskorpit, izmarit, istavrit, ıstakoz ve midye.”

Boğaziçi denizlerinin sakinleri arasında ise yine Vada’nın sözcükleriyle “balık nev’inden kalkan, pisi, kolyoz, istrongilos (izmarit), mezgit, kırlangıç, dülger, taş, hamsi, barbunya, tekir, çiroz, çaça, kefal, ilârya, kaya, çurçur avlandığı gibi, zehirli dikenleri hamil olan trakonya da bulunur. Boğaziçi’ndeki memeli olanların en büyüğü yunustur. Diğerleri köpek balığı ile vatoz nevilerine inhisar eder. Kabukluları da yengeç, pavurya, teke çeşitleri teşkil eder. Balık nev’inden olan orkinos sürüleri senede bir iki kere Boğaziçi’ni ziyaret eder.”

Bugün hayal bile edilemeyecek bir çeşitlilik! Çocukluğumda........

© Ekonomim