Mikromobilite, şehir yaşamının değişen dinamikleriyle birlikte son yıllarda daha sık duyduğumuz bir kavram haline geldi. Artan nüfus, yoğunlaşan trafik ve çevresel sorunlar şehir içi ulaşımda yeni çözüm arayışlarını hızlandırırken, kısa mesafeli ulaşımı mümkün kılan hafif taşıtlar bu ihtiyaca etkili bir yanıt sunuyor. Özellikle bisikletler, elektrikli scooter’lar ve elektrikli bisikletler gibi alternatif araçlar, sürdürülebilir ve pratik çözümler olarak öne çıkıyor. Mikromobilitenin sunduğu potansiyeli kavramak hem bireysel ulaşım tercihlerimizi hem de şehirlerin geleceğini yeniden şekillendirmek açısından kritik önem taşıyor.

Verimli, esnek ve çevre dostu bir ulaşım alternatifi sunmasıyla öne çıkan mikromobiliteye olan talep küresel ölçekte artış gösteriyor. McKinsey tarafından yayımlanan bir araştırmaya göre, 2022 yılında yaklaşık 160 milyar dolar olan pazar büyüklüğünün 2030 yılına kadar 340 milyar dolara ulaşması bekleniyor. Bölgesel olarak incelendiğinde, bu pazarın Avrupa’da 140 milyar dolar, Güney Asya’da 45 milyar dolar, Orta Doğu ve Afrika’da 20 milyar dolar, Çin’de 80 milyar dolar ve Kuzey Amerika’da 35 milyar dolar seviyesine ulaşacağı tahmin ediliyor.

2023 itibarıyla dünya genelinde kullanılan yaklaşık 1,3 milyar aracın büyük bir kısmı özel mülkiyete ait. Yolculukların yüzde 45’i özel otomobillerle gerçekleştirilirken, bu durum şehirlerin zaten sınırlı olan altyapısını ciddi biçimde zorluyor. Aynı araştırmaya göre, Münih’te bir sürücü yılda ortalama 87 saatini, Los Angeles’ta ise 119 saatini trafikte kaybediyor. Özel araçlar, toplu taşımaya ya da paylaşımlı ulaşıma kıyasla çok daha az yolcu taşıdığı için bu tercihler trafik sıkışıklığını ve zaman kaybını artırıyor. Ayrıca, yüksek özel araç sahipliği şehirlerin yapısını da etkiliyor. Kamusal projeler için ayrılabilecek değerli kentsel alanlar otoparklara ve garajlara dönüştürülüyor. Öte yandan, yaygın bireysel........

© Ekonomim