Yüksek maliyetler, zorlu çalışma temposu, toplumsal cinsiyet kalıpları ve çocuk bakımına dair eksiklikler, dünyanın tüm karar merkezlerinde olduğu gibi, BM İklim Zirveleri’nde de kadınların eşit katılımını engellemeye devam ediyor. 15 Kasım 2024’te Azerbaycan’ın Bakü kentinde gerçekleşen COP29 zirvesini hatırlayalım. Başlangıçta tamamı erkeklerden oluşan 28 kişilik heyete gelen eleştiriler üzerine 12 kadın dahil edildi. Ancak zirveye katılan 78 dünya liderinden sadece sekizi kadındı. Genel tabloda ise COP29 delegelerinin yalnızca üçte birinden biraz fazlası kadındı. Bu da kadınların sadece BM İklim Çerçeve Sözleşmesi (UNFCCC) süreçlerinde değil, ülkelerinde de karar alma mekanizmalarında yer alamadığını gösteriyor. IIED (Uluslararası Çevre ve Kalkınma Enstitüsü) bünyesinde çalışan ve aynı zamanda Az Gelişmiş Ülkeler için Etkili Uyum ve Direnç Girişimi (LIFE-AR) geçici sekreteryasının direktörü olan Tracy Kajumba, iklim müzakerelerinde kadınların yıllardır karşılaştığı yapısal engelleri kendi deneyiminden yola çıkarak anlatıyor. Kajumba, “Genç bir kadın olarak gerekli niteliklere sahip olmama rağmen eğitimlere aday gösterilmedim, çünkü bu fırsatlar genellikle erkeklere sunuluyordu” diyor. Bu sözler, kadınların iklim diplomasisindeki görünmez mücadelesine dair çok daha........

© Ekonomim