Gazze’de enkazın altına gömülen sadece yaşamlar değil, aynı zamanda bir halkın geleceği ve gezegenin dengesi. Yeni bir çalışma, yıkımın ardından ortaya çıkan molozları temizlemek ve işlemenin yaklaşık 90 bin ton sera gazı emisyonuna yol açabileceğini ve temizlik sürecinin tamamlanmasının 40 yılı bulabileceğini ortaya koyuyor.

İklim krizinden söz ederken çoğu zaman sanayi, ulaşım, enerji gibi alanlara odaklanıyoruz. Ama savaşlar? Onlar genellikle iklim gündeminin dışında kalıyor. Oysa artık biliyoruz ki, askeri faaliyetlerin küresel karbon emisyonlarındaki payı yüzde 5,5. Bu, sivil havacılığın ve deniz taşımacılığının toplamından fazla. Üstelik bu emisyonlar BM’ye raporlanmıyor. Sanki savaşın iklim üzerindeki etkisi hiç yokmuş gibi davranıyoruz.

Peki ya enkazın altında kalanlar? Sadece bedenler değil... Asbest gibi toksik maddeler, patlamamış mühimmatlar, içme suyu kaynaklarını kirleten atıklar… Ve bunların ortasında, yaşam mücadelesi veren 2 milyon insan. Temizlenmeyen her moloz yığını, onların sağlığını her gün biraz daha tehdit ediyor.

Bu bir yeniden inşa hikâyesi değil sadece. Bu aynı zamanda, kaybedilmiş iklim adaletinin ve sürdürülebilirliğin de hikâyesi. Bir halkın toprağında kalma, yeniden ayağa kalkma ve geleceğini sahiplenme çabasının, iklim krizine karşı verilen küresel mücadeleyle nasıl kesiştiğinin somut bir örneği.

Önemli bir akademik çalışma tabloyu........

© Ekonomim