İmalat sanayi, kapasite kullanımı açısından rekor kırıyor ama bu rekor olumsuz anlamda bir rekor... Bu temmuz ayında, imalat sanayindeki kapasite kullanım oranı, son beş yılın en düşük düzeyine indi. Beş yıl öncesi de zaten pandemi dönemiydi.

Merkez Bankası tarafından oluşturulan kapasite kullanımına ilişkin veriler, bu ayki oranın mevsim etkilerinden arındırılmış hesaplamayla yüzde 74,1’e gerilediğini ortaya koydu.

Kapasite kullanımı, temmuzdaki bu düzeyiyle 2020 yılının ağustos ayındaki yüzde 73’ten sonraki en düşük oran.

Yazımdaki grafiklerin ilkinde 2007 yılı başından bu temmuza kadar olan dönemin aylık kapasite kullanımı yer alıyor. İki dip nokta var; biri küresel kriz yaşanan 2008 krizi sürecinde 2009 yılında oluşan oran. Bir diğeri de pandemi dönemindeki oran. İkinci grafik ise son beş yılı daha ayrıntılı gösteriyor.

Türkiye’nin, uzun vadeli hedefleri olan gerçek anlamda bir “ekonomik program” uyguladığını söylemek hiç kolay değil.

İki yıl önce göreve gelen yeni ekonomi yönetiminin temel amacı enflasyonu düşürmek. Bu iktidarın çeyrek yüzyıllık hedefi de aynı zaten.

Diyelim birkaç yıl içinde bunda başarılı olundu, enflasyon öngörüldüğü gibi yıllık yüzde 5’e düşürüldü. Sonra? Bu oranın yakalanması sorunların geride kaldığı anlamına gelecek mi?

Daha önce de kaç kez vurguladım; sihirli bir el dokundu ve varsayın ki enflasyon bir anda sıfıra indi, gelirlerin de artmaması kaydıyla. Bugünkü gelir düzeyi ve bugünkü fiyatlarla bunu kaç kişi ister ki?

Alım gücü artmadığı, yaşam koşulları iyileşmediği takdirde enflasyonun düşmesi ne anlam ifade eder ki?

Ekonomi yönetimine göre enflasyonu düşürmenin iki temel yolu var.

■ Talep kısılacak. Merkez Bankası buna talepte dengelenme diyor.

■ Üretim maliyetlerinin artmamasına........

© Ekonomim