Καλές οι στατιστικές, αλλά η «αλήθεια» τους λάμπει περισσότερο όταν επιβεβαιώνονται με οφθαλμοφανή τρόπο από την εμπειρία. Ιδού ένα στατιστικό στοιχείο που, όταν δημοσιοποιήθηκε από το Ινστιτούτο Μελετών της ΓΣΕΒΕΕ, της Γενικής Συνομοσπονδίας των Επαγγελματοβιοτεχνών και Εμπόρων, δεν προκάλεσε κάποιο σοκ: το 1/3 των μικρών επιχειρήσεων της Ελλάδας δηλώνουν σε σχετική έρευνα ότι δεν θα αντέξουν ώς το 2026. Η καταστροφή όμως δεν πρόκειται να περιμένει μέχρι τότε, καθώς έχει ήδη ξεκινήσει και τα ίχνη της εμφανίζονται μαζικά στις γειτονιές της Αθήνας και των άλλων μεγάλων πόλεων: ρολά που κατεβαίνουν, βιτρίνες άδειες, λουκέτα που πολλαπλασιάζονται, ενοικιαστήρια που ξεφυτρώνουν εκεί που κάποτε λειτουργούσε μια μικρή επιχείρηση που δεν άντεξε, το βιβλιοπωλείο, το μπακάλικο ή το συνεργείο που εξυπηρετούσε τον κόσμο της γειτονιάς για δεκαετίες.

Είναι πλέον αρκετά μαζικό το φαινόμενο ώστε να είναι ορατό διά γυμνού οφθαλμού: στους δρόμους του Παγκρατίου, της Καλλιθέας, της Κυψέλης, του Χαλανδρίου και του Περιστερίου, ακόμη και στον Χολαργό, ακόμη και στην περιφέρεια του εμπορικού τριγώνου της Αθήνας – έστω και σε μικρότερη έκταση.

«Οι καιροί αλλάζουν», θα πει κάποιος θυμοσοφικά, υποθέτοντας ότι δεν... σηκώνουν αυτή την επιχειρηματική μαρίδα, που σε μεγάλο ποσοστό αφορά αυτοαπασχόληση, δηλαδή εργαζόμενους μικροαστούς που ζουν κατά βάση από τη δική τους εργασία (και μελών της οικογένειάς τους – συμβοηθούντων μελών, όπως ταξινομούνται στις στατιστικές) κι όχι από την εργασία άλλων, δηλαδή μισθωτών υπαλλήλων. Κι όμως, γι’ αυτή την -εξελισσόμενη σε μαζική- «ευθανασία της μαρίδας» δεν ευθύνεται κατά κύριο λόγο ο ανταγωνισμός, δηλαδή το χάσμα παραγωγικότητας με τις μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις, αλλά… το κράτος, δηλαδή η φορολογική πολιτική, τα πρόστιμα, η ασφυκτική ψηφιακή γραφειοκρατία και τα ενοίκια - για τα οποία η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα.

Από τον Σεπτέμβριο η κατάσταση έγινε ακόμη πιο δύσκολη. Το ψηφιακό δελτίο αποστολής, σε συνδυασμό με το myDATA και το e-τιμολόγιο, ήρθε να προσθέσει ακόμη ένα στρώμα κόστους και κινδύνων.

Στην πράξη, το πλαίσιο που παρουσιάζεται ως «εκσυγχρονισμός» λειτουργεί ως μηχανισμός συγκέντρωσης με διπλή έννοια: από........

© EFSYN - Ελληνική οικονομία