Romanın giriş cümleleri şöyle başlıyor: “Italo Calvino’nun yeni romanı Bir Kış Gecesi Eğer Bir Yolcu adlı yeni romanını okumaya başlamak üzeresin. Rahatla. Toparlan. Zihnindeki bütün düşünceleri kov gitsin. Seni çevreleyen dünya bırak belirsizlik içinde yok oluversin. Kapıyı kapasan iyi olur; öte yanda mutlak çalışmakta olan bir televizyon vardır. Hemen seslen ötekilere: ‘Hayır, televizyon seyretmek istemiyorum.’” Kitabın ilk sayfasındaki bu giriş, okuru metne davet eden, eşsiz bir girişi değil mi? Dünya edebiyat yazın tarihi içinde yerini almış durumda olmasına şaşırmamalısınız.

Bundan önce okuduğunuz romanları bir tarafa koyun çünkü bu eser sıra dışı bir kurguya sahip. Bu kitap başlayan ama bitmeyen öykülerden oluşuyor.

Bu eseri okurken Italo Calvino okuyucuya bir kaç uyarıda bulunuyor, “Doğru okuyabilmek için sen, hem uğultuyu hem de içinde gizlenmiş niyeti kaydedebilmelisin, ne var ki henüz ( aynen benim gibi) bu düzeye varamadın. Bu nedenle okurken aynı anda hem dalgın hem çok dikkatli olmalısın.”

Calvino da üst kurmacalar oluşturup, inanılmaz deneysel bir yaratıcılık sergileyerek ve kendi yazdığı romanına göndermelerde bulunarak, okurunu metnin kahramanı haline getirip hikâyesini romanın ana eksenine oturtuyor. Kitapta tamamlanmayan on roman kurgusu ile Okur’un hikâyesi anlatılıyor. Bu metinde kurgular içindeki hikâyenin yolculuğuna eşlik eden ‘Okur’ yarım kalan romanların peşine düşerek maceradan maceraya sürükleniyor.

Calvino’nun bir okur olarak da kendi deneyimlerini bütün zenginliğiyle bizlerle paylaşıyor, “Okurlardan kitaplarımda benim bilmediğim bir şeyleri bulmalarını beklerim, ama bunu sadece bilmedikleri bir şeyi okumayı bekleyenlerden........

© Edebiyat Burada