Küresel şirketlerin sınır ötesi faaliyetleri arttıkça, bu faaliyetlerin vergilendiril­mesine ilişkin anlaşmazlıklar da daha sık ve karmaşık hale geliyor. Özellikle son beş yıl­da, geleneksel vergi denetimi süreçleri yeri­ni daha dijital, daha entegre ve daha çok ta­raflı bir yapıya bırakırken, uluslararası vergi uyuşmazlıklarının çözüm yöntemlerinde de ciddi bir evrim yaşanıyor.

Bugün artık mese­le sadece hangi ülkenin ne kadar vergi tahsil edeceği değil; şirketlerin bu süreci ne kadar öngörülebilir, şeffaf ve yönetilebilir şekilde ele aldığıdır.

Öncelikle belirtmek gerekir ki, transfer fi­yatlandırması uyuşmazlıkları uluslarara­sı vergi ihtilaflarının başlıca kaynağı olmayı sürdürüyor. Ancak bu alanda da bir paradig­ma değişikliği var. Son dönemde, birçok ülke­nin idaresi, olası uyuşmazlıkları “çıkmadan önce” çözmeye odaklanıyor. Bu kapsamda karşılıklı anlaşma usulü (MAP) ve ileriye dö­nük fiyatlandırma anlaşmaları (APA), artık sadece büyük ölçekli şirketlerin değil, orta ölçekli grupların da gündeminde. OECD’nin son verilerine göre, MAP başvurularındaki artış oranı ’ye yaklaşmış durumda.

Bu gelişmelerin uygulayıcılar açısın­dan anlamı açık: Savunma, artık sadece da­va aşamasında yapılmıyor; şirketin iç yapı­larında, transfer fiyatlandırması belgele­rinde ve hatta Kurumsal Kaynak Planlama (ERP)........

© Dünya