Kamuoyu çok fazla makroe­konomik istikrar meselesi­ne ve bu kapsamda yürütülen enf­lasyonla mücadele politikalarının sonuçlarına angaje oldu. Bu arada ekonomimizdeki yapısal sorun­larımız ihmal edildi. Hatta bazen onlar yokmuş gibi yapılıp, varsa yoksa enflasyonla mücadele me­selemiz öne çıkartıldı. O yüzden de o yapısal sorunlarımız giderek kalıcı olmaya başladı.

Ancak son zamanlarda uygula­nan para politikasının sonucu ola­rak reel sektörde belirmeye baş­layan sorunlar aslında bu yapı­sal sorunlarımızın da enflasyonla mücadele programı ile birlikte ele alınmasının gerekliliğini bir defa daha ortaya koydu.

Malum olduğu üzere ülkemiz­deki gelir dağılımı AB ülkeler ara­sında en kötü olanı. OECD’de bi­le en kötü üçüncü veya dördüncü ülkesi. Üstelik uzun zamandır bu durum böyle.

Reel sektörün bugün karşı kar­şıya kaldığı darboğazlar, ilerleyen aylarda yetersiz büyüme ve işsiz­likle birleşince, bunların sonu­cu olan gelir mevcut dağılımı so­runumuzun daha çok tartışılması kaçınılmaz olacaktır.

Toplumsal barışı tehdit edebi­lecek potansiyele sahip olan ge­lir dağılımı sorunun çözümü bu yönde aktif bir siyaset geliştirme­yi gerekli kılıyor. Oysa çok uzun zamandır gözlemlediğimiz gelir dağılımdaki iyileşmeler ağırlıklı olarak konjonk­türel değişikliklere ve göreli fiyatlardaki geliş­melerin insafına bırakıl­mıştır. Maalesef bugün­kü konjonktürel gelişme­ler göreli fiyat yapısında gelir dağılımını düzelte­cek yönde katkı yapacak­mış gibi görünmüyor.

Gelir dağılımını iyileş­tirmeyi amaçlayan aktif politika­ların eksikliği bu meseleyi rast­lantısal gelişmelerin insafına bı­rakıyor.

Bu yazıda bunlardan birine dik­kat çekmek ve gelir dağılımında bozulmanın nedenlerinden biri­nin de izlenilen kur politikasının olduğunu gözler önüne sermeyi istiyorum.

Bunun için, ülke ekonomisinin uluslararası piyasalarda rekabet gücünün bir göstergesi olarak kul­lanılan reel efektif........

© Dünya