Eskiyi yıkmadan yeniyi inşa edemezsiniz; ama yıkımın yaratıcı olabilmesi kapsayıcı ku­rumların varlığına bağlıdır ve bir milletin gerçek gücü, kurum­larının adalet ve kapsayıcılıkta gösterdiği cesaretten gelir.

22 Eylül 2022’de dönemin es­ki Hazine ve Maliye Bakanı'nın yaptığı konuşma, Türkiye’de ekonomi gündeminin unutul­maz anlarından biri oldu. Ba­kanın konuşmasında kullandığı kavramlar ve terimler, kamuo­yunda mizahi bir dille sıkça ele alındı. O dönem sık sık sosyal medyada alıntılanan bu ifade­ler, aslında derin yapısal sorun­lara dair önemli ipuçları da içe­riyordu.

Bakan, “Neo-klasik ekonomi düşüncesinden epistemolojik bir kopuşu temsil eden hetero­doks yaklaşım” sözleriyle, kla­sik iktisat anlayışından uzakla­şıldığını ve davranışsal ekonomi ile nöroekonomi gibi yeni yakla­şımların benimsendiğini ifade etti. Üstelik bu kopuşun yalnızca teoride kalmadığını, uygulama­ya da geçirildiğini vur­guladı. Konuşmasında Joseph Schumpeter’in “yaratıcı yıkım” kavra­mına da atıf yaparak, teknolojik ve toplumsal değişimlerin ekonomide dönüşümü zorunlu kıl­dığını belirtti.

Bu söylemler elbette yüksek oranda doğruluk içeriyordu. Ancak ko­nuşmayı dinlerken, Bakanın bu kavramları gerçekten içselleşti­rerek mi dile getirdiği, yoksa ha­zırlanan metni okumak zorunda mı kaldığı sorusu akıllara geli­yordu. Beden dili ve ifade tarzı, samimi bir entelektüel sahiple­nişten uzak bir izlenim........

© Dünya