Perakende denildiğinde ço­ğu zaman aklımıza fiziksel bir mağaza, bir kasa kuyru­ğu ya da sepetteki indirimli ürün­ler gelir. Oysa bugün perakende dediğimiz şey, tam anlamıyla bir zihniyet dönüşümüne işaret edi­yor. İşin ilginci, bu dönüşüm yal­nızca müşteriyle sınırlı değil; yö­neticinin karar alma biçiminden çalışan profilinin beklentilerine, regülasyon algısından yatırımın rotasına kadar geniş bir evreni kapsıyor. Ve belki de en önemli­si, sektör artık yalnızca ekonomik değil, sosyal ve teknolojik bir me­sele haline geliyor. Son birkaç yıl­da karşılaştığımız küresel krizler -pandemi, tedarik zinciri kırılma­ları, iklim kaynaklı belirsizlikler-bu sektörü sert bir stres testine tabi tuttu. Ancak bu testin ortaya koyduğu bir gerçek var: Peraken­de, geleneksel tanımını çoktan ge­ride bıraktı. Bugünün alışverişi artık bir ürün satın almak değil, bir deneyime, bir güvene ve hatta bir değere ortak olmak anlamına geliyor. Bu da bizlere yeni bir soru sorduruyor: Şirketler bu dönüşü­mün neresinde?

Yurt dışında özellikle Kuzey Av­rupa ve Asya'da öne çıkan uygula­malara baktığımızda, perakende­nin artık bir teknoloji sektörüne dönüştüğünü görüyoruz. Japon­ya’da mağazaların tamamı kasa­sız ve personelsiz işlem yaparken, İskandinav ülkelerinde karbon ayak izini gösteren etiketler müş­teri kararlarını doğrudan etkiliyor. ABD’de ise gömülü ödeme sistem­lerinden yapay zekâ........

© Dünya