Yıl 1963. AB-Türkiye Ortaklık Anlaşması ola­rak da bilinen Ankara Anlaşması, Türkiye ile Avrupa Ekonomik Topluluğu (AET) arasında im­zalandı. Türkiye'nin bugünkü Avrupa Birliği (AB) ile olan ilişkilerinin yasal dayanağını oluşturmuş oldu. Başka bir deyimle AB ile söz kesildi.

Yıl 1996. Türkiye için AB’nin henüz erken ol­duğuna, bu yolda ilk olarak Gümrük Birliği anlaş­ması imzalanarak; insanların, emeğin ve hizme­tin, hatta işlenmiş tarım ürünlerinin değil, sadece eşyaların serbest dolaşımına izin verildi. Verilen umudu göz önünde bulundurarak, durumu kabul­lendik. Sözde bir nişan yüzüğü takmış olduk.

Eşyalarımız Avrupa’ya serbestçe girerken, Türk ürünleri engellerle karşılaşıyor. Eşyaların girişi serbest olmasına rağmen, o eşyayı taşıyan Türk şoförü Avrupa’ya giremiyor. Gümrük Birli­ği’nin güncellenmemesi nedeniyle Türk lojistik sektörünün de çok büyük kayıplar verdiğini gör­mezden gelemeyiz.

Avrupa Birliği tarafından ülkemiz her geçen gün biraz daha fason üretim merkezi olarak görü­lürken, partnerden çok yalnızca verimli bir pazar kabul edilmesi elbette içimizi acıtıyor. Kıymet­li markalar yaratmadıkça, sanayiyi geliştirmeyip katma değeri arttırmadıkça, özetle güçlü bir eko­nomiye sahip olmadıkça bu anlayışın ve bakış açı­sının değişeceğine dair inancımın azaldığını iti­raf etmeliyim.

Bir yandan AB’ye girebilir miyiz sorusuna yanıt ararken, mevcut Gümrük Birliği’ne rağmen Avru­pa Birliği ile........

© Dünya