Bilgiye ulaşmak, okul sınırları çerçevesinde gerçekleştirilen bir eylem olmaktan öteye çoktan geçti. İnsanların kişisel ve sosyal hayatlarını geliştirmelerinin yanında mesleki bilgi ve becerilerini artırmaları da artık okul dışındaki eğitim yolları/vesileleri ile mümkündür. Hayat boyu eğitim kurumları olarak da adlandırılan bu eğitim yolları/vesileleri, hangi yaşta olursa olsun, bireye örgün-formel eğitim yollarını takip etmeksizin belirli alanlarda kendisini geliştirme-ilerletme imkânı sağlamaktadır. Hiç şüphesiz hayat boyu eğitim kurumlarının en önemli sac ayağını da yaygın eğitim programları oluşturmaktadır. İŞKUR’a ait kurslar, MEB’in yaygın eğitim kursları ve üniversitelerin sürekli eğitim merkezleri, yaygın eğitim programlarına birer örnek olarak verilebilirler.

Aslında yaygın eğitim kurumları formal eğitim düzeninin oluşmasından ve zorunlu eğitimin dünya üzerinde yaygınlaşmasından çok önceleri, toplumun farklı ihtiyaçlarını karşılamak için mevcuttular. Lakin sistemik olarak yaygın eğitim kurumlarının yaygınlaşması, Avrupa’da gerçekleştirilen sanayi devriminden sonra fabrikalarda çalışacak eleman ihtiyacını karşılma amacı ile başlamıştır. İkinci dünya savaşından sonra da BM ve UNESCO gibi kurumların teşviki ile yaygın öğrenme imkanları 20. yüzyılın ortalarından itibaren formal/okullarda eğitimin yanı başında kendine yer edinmeye başlamıştır. Sonrasında da özellikle Avrupa’da yetişkin eğitimi merkezleri, işçi eğitim kursları ve toplum kolejleri aracılığıyla yaygın eğitim güçlenmiştir.

Türkiye’de ise yaygın eğitimin tarihçesi Osmanlı dönemindeki mektep ve medreseler dışında kalan eğitim........

© Doğruhaber