Τελικά πολιτική είναι η προσπάθεια να βρεθούν επαρκείς λόγοι για συμβατικές πεποιθήσεις. Το κρυφτούλι του κ. Δένδια πήρε τέλος. Έσκυψε στον αφέντη του τον κ. Μητσοτάκη και όλα επανήλθαν στην κομματική κανονικότητα που για άλλους ονομάζεται και κομματική πειθαρχία.

Ο Σαρλ ντε Γκώλ υποστήριζε ότι «στην πολιτική είσαι αναγκασμένος να προδίδεις είτε τη χώρα σου, είτε τους ψηφοφόρους σου. Εγώ προτιμώ να προδίδω τους ψηφοφόρους». Η παραπάνω φράση για την ελληνική πολιτική θα ήθελε και συμπλήρωμα. Και θα έλεγε ίσως «ότι ποτέ δεν προδίδω τα αφεντικά μου».

Όταν είσαι κλεισμένος στη γυάλα του κόμματος δε μπορείς να κάνεις συγκρούσεις με τον αρχηγό σου, δε μπορείς να διεκδικείς μια αντίθετη άποψη. Θα περιμένεις την οικειοθελή απόσυρση του αρχηγού και μετά ως άλλος «επαναστάτης» του «θολερού ύδατος» θα διεκδικήσεις την εξουσία.

Όλα τα άλλα, δηλαδή λεκτικά βεγγαλικά, ύποπτες καλολογίες υπέρ του πονεμένου και περιθωριοποιημένου έλληνα πολίτη, γίνονται για χάρη του λαϊκισμού. Αναπαράγονται εν ονόματι της απλούστευσης και της πλαστής........

© Documento