Kıbrıslı Türklerin ‘mal satmaya’ meraklı oldukları söylenir...
Varsa iki tarla; birini sat, aldığın parayla keyfine bak!..
Geçmiş yıllarda gerçek durum böyleydi...
Ama bunun nedenlerini iyi tahlil etmek gerekiyor...
Özellikle de 1974 öncesini...
Binlerce mal satıldı, ama keyif için değildi...
Kıbrıslı Türkler dar bölgelere sıkıştırılmış vaziyette idi...
Özellikle kamu hizmetinde yüksek makamlara ulaşabilenlerin sayısı parmakla gösterilecek kadar azdı...
Ticareti ve turizmi yöneten Rumlardı...
Kıbrıslı Türklerin; baskı, tehdit ve şiddet yoluyla sürekli göçe zorlandıklarını unutmamalıyız...
Göçe zorlanan insan ne yapar?..
Öncelikle elindeki malı satıp, gideceği yerde barınabilmek için bir miktar para toparlar...
Bir anda mal satmak kolay mı?..
Hele 1974 öncesindeki koşullarda, bu gibi işler hiç de kolay değildi...
Bugün bir milyon Euro değer biçilen Lefkoşa’nın Tahtakale bölgesindeki bir evin, mecburiyetten 800 Kıbrıs Lirası’na satıldığını biliyoruz...
Silahlı saldırıların başlaması arifesinde satılan bir evin parası ile........

© Diyalog Gazetesi