Taze kaşar, beyaz peynir, lor peyniri, tost peyniri, sadeyağ, tereyağı, yemeklik tereyağı…

Liste uzayıp gidiyor.

Hepsi sütten imal edilen ürünler. Aralarındaki fark; Türk Gıda Kodeksi’nin müsaadesiyle içlerine dâhil edilen katkı maddeleri ve buna bağlı olarak ortaya çıkan fiyatlar!

Mesela peynir… Öyle peynir deyip geçmemek lazım!

Binbir zahmetle sofralara geliyor ve hayli çileli bir üretim serüveni var.

Ancaak!

Eritme peynirler ve tost peynirleri bu konuda büyük problem! Kesinlikle peynir sınıfına dâhil edilmemeli. Ne üretim prosesinde ne ambalaj yönetmeliğinde ne de tüketimde…

Ne kadar köfte, o kadar para! Tüketicinin alım gücü düştükçe gıda ürünlerinde kalite de düşüyor maalesef. Nasıl olsa “gıda kodeksimiz” de buna müsaade ediyor. O zaman, üretmeye devam! Alıcısı var. Ürün hakkında bilgisi olmayan, olsa bile gerçeğini alabilecek parası olmayan kalabalık bir alıcı kitle hazırda bekliyor!

Böyle olmamalı.

Aynı durum tereyağı/yemeklik tereyağı ikileminde de yaşanıyor.

Ürün geliştirme olayını gıda üreticilerimiz yanlış anlamış galiba.

Ürün geliştirmek demek, daha iyisini, daha faydalısını, daha sağlıklısını yapmak olmalıdır.

Ürün çeşitliliğini milletin alım gücüne göre belirleyen dumanlı hava girişimcileri, sözde gıda üreticileri piyasada fink atıyor.

Eğer gıda güvenliğine........

© Diriliş Postası