Ahî Evran’ın fütüvvet ilkelerine bağlı kalarak bir yandan tekke ve zaviyelerdeki şeyh-mürit ilişkilerini, diğer yandan iş yerlerindeki usta-kalfa-çırak ilişkisini düzenleyen Ahîlik teşkilatının kuruluşunda büyük rolü olmuştur. Ahîlik teşkilatında yalnızca zanaatkâr yetiştirme amacıyla eğitim ve öğretim verilmemiş; aynı zamanda ticari mal üretmenin ve topluma hizmet sunmanın usul ve yöntemleri de öğretilmiştir.

Temel ilkelerini dinin temel kaynaklarından alan Ahîliğin nizamnâmelerine Fütüvvetnâme adı verilir. Bu eserlerde, teşkilatın ahlaki ve ticari esasları; teşkilat üyelerinde bulunması gereken özellikler; kimlerin kabul edilip kimlerin edilmeyeceği; genel ve özel ilkeler detaylı bir şekilde yer almaktadır. Fütüvvetnâmelerde yazılı esaslara dayanarak şu şekilde bir Ahîlik tanımı yapılabilir: Faydalı şeyler üreten, ölçü ve tartıya dikkat eden, helâl kazanç sağlayan, kazancını hakça harcayan, kardeşlerini kendine tercih eden, ihtiyaç sahiplerine yardım eden kişilere Ahî denir.

Ahîlik; üretmeden tüketmeye, haksız rekabete, güçlü olanın zayıfı sömürmesine, haksız kazanca, insanları aldatmaya ve genel olarak ahlaka aykırı her türlü davranışa........

© Dikgazete.com