Kaç zamandır Seferberlik sırasında şehit düşen büyük dedemiz Halloğlu Hamza Ağa ve kardeşi Derviş Ağa’nın ölüm haberinin alınmasıyla ilgili bir yazı kaleme almayı düşünüyordum. Nasip bu güneymiş.

Anlatacaklarım, acıyı bal eyleyen Anadolu köylüsünün; söz konusu vatan olunca gerisini teferruat sayması, ancak kayıplarının acısını da derinden yaşaması hikâyesidir.

Anadolu’nun derin irfanı ve töresinin, acıyı nasıl şenlik yaptığıdır bu… Hadiseyi anlatmadan önce birkaç hususun açıklığa kavuşturulması gerekir.

Malumunuz olduğu üzere edebiyatımızda çok kullanılan sanatlardan biri de “tezat”tır. Kısaca özellikle şiirde birbirine zıt nitelikteki düşünce, duygu ve durumların kullanılması olarak ifade edilebilir.

Ancak kimi toplumsal olaylarda da tezat, olayın çarpıcılığını vurgulamak amacıyla sıkça karşımıza çıkar. Bu konuda duyduğum en çarpıcı örneklerden biri, Pınarbaşı’nın Sıradan Köyü’nden, Araphasanlı Beylerinden Ziya Bey’in jandarmalar tarafından vurulmasıdır. Ziya Bey’in, Kozan’ın ünlü ailelerinden Çamurdanoğulları ile hısımlığı vardır. Bu aileden, ismini hatırlayamadığım bir şahıs; Ziya Bey’in ölüm haberini alınca, içindeki acıyı tarif edebilmek için “Ziya Bey’in acısı başka türlü çıkmayacak,” diyerek iki davulcu getirtip çaldırır. Bu olay, yörede uzun süre anlatılmıştır.

Bir diğer husus ise, yöremizde gelin alma törenleri ile ilgilidir. Başka köye (aynı köy de olabilir fark etmez) gelin almaya gidileceği zaman oğlan tarafı toplanır içlerinden en aklı başında olanı bayraktar yapılır. Seymen (yöredeki ağızla sâmen) adı verilen kalabalık bir grup, bayraktarın önderliğinde köy girişine gelir. Aynı şekilde kız tarafı da köy girişinde elinde bayrak olan........

© dibace.net