İnsanoğlu hayatı parçalara ayırmayı sever. Bir kısmını “dünya işleri” diye görür, bir kısmını da “ahiret işleri” olarak tanımlar. Hâlbuki İslâm, bu keskin ayrımı ortadan kaldırmış ve hayatın bütününü Allah’a kulluk çerçevesinde değerlendirmiştir.

Resûlullah’ın (sav) şu müjdesi bunun en güzel delilidir: “Yeryüzü bana mescit ve temiz kılındı.” (Buhârî). Bu hadis bize gösteriyor ki, Allah’a ibadet sadece camilere, mescitlere veya kutsal mekânlara hasredilmemiştir. Nerede olursa olsun, Müslüman’ın yeryüzünün temiz bir köşesinde Allah’a yönelmesi mümkündür. Böylece yerler arasında üstünlük tartışması ortadan kalkmaktadır. Aslolan niyet ve Allaha yöneliştir. Bütün yeryüzü Müslüman için bir mabedtir.

İslâm’da ibadet yalnızca namaz, oruç, hac ve zekâttan ibaret değildir. Elbette bu farzlar kulluğun temel taşlarıdır fakat ibadet bunlarla sınırlı değildir. Müslüman, meşru olan her fiilini ibadete dönüştürebilir. Niyetini Allah rızasına bağladığı an, sıradan işler bile ibadet hükmünü kazanır.

Helalinden kazanmak için alın teri döken kişi, ailesinin nafakasını helalinden sağladığı için ibadet........

© Denge