İnsanlık tarihi boyunca hastalıklar, salgınlar ve türlü fiziksel acılar hep var olmuştur. Ancak her çağda, her dönemde bir hakikat sabit kalmıştır: "Ölüm değişmez bir son, hayat ise geçici bir emanettir." Tıp bilimi gelişmiş, teknolojiler ilerlemiş, ömürler belki birkaç yıl uzamış ama insanın bu dünyadaki kalıcılığı hiçbir zaman sağlanamamıştır. Çünkü ölüm, yaratılışın değişmeyen kanunudur. Tüm çabalar, bulunacak her ilaç, uygulanacak her tedavi ölümü engellemek için değil sadece hastalıkların tedavisi ve yaşam konforunun artırılması içindir.

Ölüm; ebedi hayatın başlangıcıdır. Ölüme hazırlıklı olmakgerekir. Bu da; dünyada tedbirli yaşamakla, ahirete yatırım yapmakla mümkündür. Bir insan, dünyada neye hazırlanırsa onun için çabalar. Ebedi yolculuk olan ölüme hazırlık; ancak manevî birikimle ve salih amellerle olur. İslam’ın en temel prensiplerinden biri, hayatı anlamlı kılmaktır. Ölümü sürekli hatırlayan ama hayattan da el etek çekmeyen bir bilinçle yaşamak gerekir. Hazreti Ömer’in ifadesiyle; “Hesaba çekilmeden önce kendinizi hesaba çekin.” Ölümün ne zaman geleceği belli olmadığına göre, her an ona hazırlıklı olmak gerekir. Bu hazırlık; Allah’a iman, kullukta istikamet, helâl kazanç, kul hakkına riayet, tevbe ve dua ile mümkündür.

Ölüm, insanı yok eden bir son değil; ebedi âleme geçiş kapısıdır. Bu kapıdan geçenler,........

© Denge