Sadakat, güvene dayalı her ilişkinin omurgasıdır. Evlilikte, dostlukta, iş ortaklığında ve daha geniş anlamda kullukta sadakat; sözde, davranışta, niyette ve duruşta tutarlılığı ifade eder. Sadakat borcu ise; bir kimsenin, bağlı bulunduğu kişiye ya da misyona karşı ahlâkî, vicdanî ve hatta bazen dinî sorumluluğudur.

Sadakat; gerçek sevgi, bağlılık ve vefanın göstergesidir. Sadakat; sadece ihanet etmemek değil, her şartta doğruluğu sürdürmek, zorlukta kaçmamak, gizlide açıkta aynı duruşu korumaktır. Eşler arasında sadakat borcu nikâhın temel şartlarındandır. Duygusal, fiziksel ve zihinsel bağlılık, bu borcun kapsamındadır. Taraflar birbirine karşı dürüst, şeffaf ve güvenilir olmakla yükümlüdür. Bir dost, dostuna arkasını döndüğünde değil, sırtını yasladığında sadakat borcunu öder. Vatandaşlık bağı da sadakat gerektirir. Vatana ihanet, bu borcun en ağır ihlallerindendir. Kulun Rabbi’ne sadakati; ihlâs, itaat ve samimiyetle gösterilir. Kur’an’da sadık kullar övülmüş, samimi olmayanlar eleştirilmiştir.

Sadakat borcu ihlal edildiğinde güven zedelenir, ilişkiler çöker, ahlâkî çöküntü baş gösterir. İhanet, sadakat borcunun iflâsıdır. Vefasızlık, unutan bir kalbin göstergesidir. Menfaat için yön değiştirmek, sadakat borcuna ihanettir. “Ey iman edenler! Allah’a karşı gelmekten sakının ve sadıklarla beraber olun!”........

© Denge