Karınca; minicik bedeniyle devasa hikmetler taşıyan, Allah’ın kudretini sergileyen bir canlıdır. Kur’an’da adı geçen nadir hayvanlardan biridir. Davranışlarıyla, düzeniyle, sabrıyla ve çalışkanlığıyla insanlığa örnek gösterilmiştir. Hayatı incelediğinde, ibret dolu bir âlemle karşılaşılır.

Karıncalar, boyutlarına oranla olağanüstü bir güç taşırlar. Kendi ağırlıklarının 20–50 katını taşıyabilirler. Vücut yapıları, üç ana kısımdan oluşmaktadır. Bunlar; baş, göğüs ve karınlarıdır. Antenleriyle iletişim kurar, yön bulur, tehlikeyi sezerler. Yeryüzünde bilinen 12 binden fazla karınca türü vardır ve her biri farklı görevlerde uzmanlaşmıştır.

Karıncalar, koloni hâlinde yaşarlar ve toplumsal bir iş bölümü içindedirler. Kraliçe, işçiler ve askerler olarak sınıflanırlar. Her biri görevini kusursuz bir şekilde yerine getirir, asla isyan etmez, görevini ihmal etmezler.

Kur’an-ı Kerim’de karınca, "Neml" suresine isim olmuştur. Bu, karıncanın ne kadar önemli bir mesaj taşıdığına işarettir. Süleyman (a.s.)'ın ordusu geçerken bir karınca, kavmine şöyle seslenmiştir; “Ey karıncalar! Yuvalarınıza girin, Süleyman ve ordusu farkında olmadan sizi ezmesin.” (Neml, 27/18) Bu âyet; karıncanın ileri görüşlülüğünü, sorumluluk bilincini ve toplum bilincini göstermektedir.

Her karınca ümmetine karşı duyarlıdır. Kendi canını düşündüğü kadar başkalarının canını da düşünür. Süleyman Peygamber’in bu sözü anlaması da ayrı bir mucizedir. O da tebessüm eder ve şöyle dua eder; “Rabbim! Beni nefsime değil, nimetine şükredenlerden........

© Denge