Yılan ısırığı, bedeni sarsar; zehir damarları dolaşır ve acı saniyeler içinde hissedilir. Bu acı yoğun ama geçicidir. Ya hayat biter ya da zamanla vücut kendini toparlar. Ancak bir insanın “ısırması” bambaşkadır. Çünkü bu ısırık bedende değil, kalpte ve ruhta iz bırakır. Fiziksel değil duygusal, geçici değil uzun sürelidir. Güvendiği dosttan ihanet görenin, sevdiğine aldatılanın, kardeşinden iftira yiyenin kalbi, yıllarca kanar. Yılan sokmasıyla ölünür; ama insanın ihanetiyle yaşarken ölünür.

Kur’an-ı Kerim'de, insanların birbirine karşı yapabileceği en ağır zulümlerden biri olan iftira, büyük bir günah olarak tarif edilir. “İftira atanlar, Allah katında lanetlenmişlerdir.” (Nûr, 23) Bir insanı aldatmak, yalanla yönlendirmek, dost görünerek sırtından hançerlemek; sadece bir kişiyi değil, o kişinin umutlarını, hayata olan inancını ve insanlığa olan güvenini de zehirler. Bu tür davranışlar; güveni tüketir, toplumu çürütür ve kalpleri karartır. Nitekim Peygamber Efendimiz (s.a.v) şöyle buyurmuştur; “Müslüman, elinden ve dilinden insanların emin olduğu kişidir.”

İnsan zehri; yalan, iftira ve ihanettir. Günümüzde insanlar, dille ve davranışla birbirini zehirlemektedir. Sosyal medyada yapılan bir yalan paylaşım, asılsız bir söylenti, küçük bir iftira, nice insanın hayatını karartmakta, aileleri dağıtmakta, kalpleri öldürmektedir. Bu yaraların merhemi yoktur. Çünkü görünmezdir, raporlanamaz ama en derine işler. Kur’an, bu........

© Denge