İnsan hayatı boyunca kararlarıyla yol alır. Bu kararların dayanak noktaları ise kişiden kişiye değişir. Kimisi zekâsıyla hareket eder, kimisi duygularıyla, kimisi de aklıyla yol almaya çalışır. Fakat tek başına ne zekâ, ne duygu, ne de akıl insanı mutlak doğruya götürmeye yetmez. Çünkü her biri sınırlıdır ve yanılma payı vardır. İnsan için asıl belirleyici olan, bu unsurların merkezine yerleşen imandır. İman; aklı yanlış yollardan koruyan, zekâyı faydaya yönlendiren, duyguları ise insana ve topluma değer kazandıracak şekilde dengeleyen sermayedir.

Zeki insan; olaylara pratik çözümler bulur, kısa yoldan başarı sağlayabilir. Ancak zekânın sorunu, yaptığı işin doğru mu yanlış mı olduğunun muhasebesini yapamamasıdır. Bu nedenle tarihte pek çok büyük yıkım, zekâsını yanlış yönde kullanan insanlar eliyle gerçekleşmiştir. Nitekim Kur’an’da Firavun, Hâmân ve Karun gibi isimler zekâlarını ve imkânlarını zulme yatırarak helâk olmuşlardır. Zekâ, iman ile birleşmediğinde kibrin, hilenin ve menfaatin aracı hâline gelir.

Duygular ise inişli çıkışlıdır.........

© Denge