Huzur ve mutluluk; insanoğlunun yaratılışından bu yana aradığı en temel iki duygudur. Huzur; insanın iç dünyasında yaşadığı sükûnet ve denge hâlidir. Mutluluk ise; bu huzurun dışa yansıyan, hissedilen tatmin ve sevgi hâlidir. Huzursuz bir kalpte; mutluluk barınamaz, sevgisiz bir hayatta ise; huzur kalıcı olamaz. Bu iki kavram, bir elmanın iki yarısı gibidir; biri olmadan diğeri eksik kalır.

Aile, huzur ve mutluluğun ilk durağıdır. Kur’an, evliliği bir “sükûn” vesilesi olarak tanıtarak; "Kendileriyle huzura kavuşmanız için size kendi türünüzden eşler yaratıp aranıza sevgi ve merhamet koyması da O'nun varlığının delillerindendir."(Rum, 30/21) hatırlatmasını yapar. Bu ayet, evlilikteki temel duyguların sevgi (meveddet) ve merhamet (rahmet) olduğunu bildirir.

Sorunsuz bir evlilik; yalnızca kavgasız bir ortam değil, gönüllerin birbirini anlayıp desteklediği, hak ve sorumlulukların adaletle paylaşıldığı bir birlikteliktir. Hz. Peygamber (sav), eşlerine karşı her zaman nazik, anlayışlı ve sevgi dolu bir yaklaşım sergilemiştir. Hz. Âişe validemiz, Peygamberimizin ev işlerine yardım ettiğini, eşlerine şefkatle yaklaştığını, onları dinlediğini ve gönüllerini hoş tuttuğunu rivayet........

© Denge