Aile; insanın hem sığınağı hem de mektebidir. İnsan, ilk nefesini aldığı andan itibaren aile ortamında şekillenir. İlk kelimesini aileden öğrenir, ilk adımını onların teşvikiyle atar, ilk sevinçlerini onların yanında yaşar. Fakat bugün çoğu insanın zihninde aile; yalnızca anne, baba ve çocuklardan ibaret bir çekirdek olarak canlanmaktadır. Oysa İslâm’ın sunduğu model, çok daha kuşatıcı ve geniş aile modelidir.

Geniş aile modeli İslâmî referanslıdır. Kur’ân-ı Kerîm’de aile yalnızca ebeveyn ve çocuklarla sınırlandırılmaz. “Sıla-i rahim” emri; akrabalık bağlarını canlı tutmayı, büyükleri ihmal etmemeyi, küçüklere sahip çıkmayı zorunlu kılmaktadır. Peygamber Efendimiz (sav), akraba bağlarını koparmanın kişiyi cennetten uzaklaştıracağını bildirmiştir. Bu nedenle İslâm’ın aile anlayışı; kuşatıcı, katmanlı ve nesiller arası köprü kuran bir yapıdır.

Çekirdek aile; modern hayatın getirdiği bir zorunluluk gibi sunulmuştur. Ancak İslâm’ın aile modelinde; dede, nine, amca, hala, dayı ve teyze ile birlikte büyüyen çocuk modeli vardır. Çünkü iman ve ahlak; yalnızca kitaplardan veya derslerden değil, hayatın içinden ve yaşayan örneklerden öğrenilir. Geniş aile, bir okuldur, nesiller arası kültür aktarımı geniş aile modeliyle ancak gerçekleşebilir.

"Dede ve Nine"; geniş ailenin kalbidir, mektep olan ailenin ilk öğreticileridir. Onlar bir........

© Denge