Bizleri müstesna bir zaman dilimine kavuşturan rabbimize sonsuz hamdüsenalar, alemlere rahmet olarak gönderilen Peygamber Efendimize binlerce salat ve salat ve selam olsun.

İlk insan Hz. Adem aleyhisselam’ı topraktan yaratan rabbimiz eş olarak da Havva annemizi var etmiştir. Sonraki nesilleri de bir anne-babadan olmak üzere insanoğlunun soyunun devamını bu kurala bağlamıştır. Bir anne ve bir babayla temeli atılan aile kurumu dinimizde kutsaldır. Aile için en önemli bireyler olan anne ve babaya rabbimiz ayrı bir ehemmiyet vermektedir.

İsra süresi 23-24. ayeti kerimelerde “Rabbin, kendisinden başkasına asla ibadet etmemenizi, ana-babaya iyi davranmanızı kesin olarak emretti. Eğer onlardan biri, ya da her ikisi senin yanında ihtiyarlık çağına ulaşırsa, sakın onlara “öf” bile deme; onları azarlama; onlara tatlı ve güzel söz söyle. Onlara merhamet ederek tevazu kanadını indir ve de ki: “Rabbim! Tıpkı beni küçükken koruyup yetiştirdikleri gibi sen de onlara acı.” buyurmaktadır.

Dikkatlice ayete baktığımızda, ilk cümle tevhit ilkesini hatırlatır. Allah'dan başkasına kulluk etmemek, şirke bulaşmamak, yani bütün peygamberlerin mücadelesi, bütün ilahi kitapların temel gayesi, Allah'dan başka ma’bud, ilah ve Rab edinmemek. Bu kadar önemli bir meselede hemen sonra, anne........

© Denge