Barış sözcüğü son günlerde bol bol havalarda uçuşuyor, ne güzel ne mutlu! Ne büyük umut! Ah bir de inanabilsek, bir de güvenebilsek!

Bu dünyada barış adı altında ne savaşlar, ne istilalar gördük. Barış diyenleri az mı hapse tıktık! Barış diye diye ne işkenceler ne baskınlar, ne zulümler ne tehditler... Barış diyenlerin bugün ödüllendirilip yarın öldürülmelerine tanık olduk.

Ah bir kavrayabilsek özgürlük olmadan, adalet olmadan, hukukun üstünlüğü olmadan barışın sağlanmayacağını... Yazıya baştan başlamalıyım:

Düşünce ve İfade Özgürlüğü Ödülleri geçen hafta içinde sahiplerini buldu. Bu ödüller Türkiye Yayıncılar Birliği tarafından 1995 yılından bu yana, “Türkiye’nin evrensel ölçütlerde düşünce ve ifade özgürlüğüne bir an önce kavuşması dileğiyle” düşüncelerini ifade etmekten korkmayan isimlere veriliyor. Ve her yıl, “İnşallah bu sondur, bundan sonra bu ödüle gereksinim olmaz” iyi niyetiyle ve umuduyla veriliyor. Ama olmuyor işte 30 yıldır mücadeleye devam!

Birliğin başkanı Kenan Kocatürk yayıncılığımızın en temel sorununun düşünce ve ifade özgürlüğü önündeki engeller, yasaklar, yasal zorluklar, baskılar, sansür ve otosansürün olduğunu; ifade, yayınlama ve okuma özgürlüklerinin birlikte ele alınması gerektiğini vurguladı.

Ödül, yayınevi kategorisinde İsmail Beşikci........

© Cumhuriyet