Yerçekimi denen şeyi ben bulmadığım için ortak mal Vikipedi’ye başvurarak tanımını bilginize sunuyorum.

“1687’de İngiliz matematikçi Isaac Newton evrensel kütleçekiminin ters kare kuralını hipotez haline getirdiği Principia’yı yayımlamıştır. Newton’ın teorisi en büyük başarısını, Uranüs’ün diğer gezegenlerin etkileriyle açıklanamayan hareketleri kullanılarak Neptün’ün keşfini sağlamasıyla yaşamıştır.”

Öyle ama bu konuda benim de diyeceklerim var: Elmanın Newton’ın başına düşmesi. Bu gerçeği 1948- 1953 yılları arasında Mersin’in Mesudiye Mahallesi’ndeki Kayatepe İlkokulu’nda öğrendim.

Elmanın Newton’ın başına ya da yere dalından düşmesi... Newton Bey bir şeyin yere düşmesine ilk kez tanık olmuyordu. Şimdiye kadar defterin, kitabın, kalemin, çatal ve bıçağın düşmesine kim bilir kaç kez tanık olmuştur. Ama o özel gün ve anda nedense düşmeyi düşünmeye başlıyor. Ha, elmanın yere düşmesine tanık olduğunda demek ki elma olgunlaşmış diye de düşünebilirdi.

Yerçekimi evren oluştuktan sonra ortaya çıkmadı, birlikte var oldular. Kendisi vardı ama adı yoktu. Bir adı olmayan, var olsa da insan için var olamaz. Var olması için insan ona bir ad verecek.

Vade doldu. O özel gün, Newton Bey o anda elmanın dalından düşmesine tanık oldu ve “olan şey”e adını verdi: Yerçekimi!

Bundan, buradan bir çıkarım yapacak olursak: Var olan ama insan tarafından bilinmeyen ŞEY bir gün ve anda mutlaka keşfedilir ve adlandırılır. Amerika’nın keşfi gibi, milyonlarca yıldır var olan........

© Cumhuriyet