“Uluslararası hukuka aykırı”, “Uluslararası hukuk çiğnendi”, “Uluslararası hukuk...” Şu sıralarda yazar çizerlerden, uzmanlardan vb. en çok dillendirilen konu...

Sanki artık öyle bir hukuk varmış gibi... Epey süredir olmayan bir hukukun adını anmak, eski alışkanlık, rahatlatıcı, “Biz bağlıyız ama onlar bağlı değil”.

Evet öyle bir şey var ve vardı; ama ondan daha önemli ve geçerli bir hukukla yan yana: Güçlülerin hukuku... Yani silahın, bombanın, nükleer kapasitenin ve bunlara dayalı bir boyun eğdirme, saldırganlık gösterme hukuku. Özetle “kabadayılık hukuku” veya belki de “despotluk hukuku” şu uluslararası hukuk meretiyle birlikte yaşıyor. Kabadayılık, gerektiğinde her zaman üstteydi.

Bu nedenle artık bırakalım şu uluslararası hukuka dayanmayı.

Gücün ne kadar, silahın, bomban, savaşma ve ezme gücün ne kadar?

Bana bundan bahset!

Şüphesiz uluslararası ve yerel iktidar uygulamalarından bahsediyoruz.

İlki yerel özellikli. Kendi halkına, kendi yasalarına ve anayasasına karşı. Yerel hukuku çiğnemenin dünya açısından çok da önemi yok. Ama kendi insanın için önemli.

Mesela Türkiye’de iktidar bağlı olduğu uluslararası hukuku gerektiğinde çiğniyor. Ama bu çiğneme, ülkesi ile bağlantılı. İnsan........

© Cumhuriyet