Bu yazı, 78 yaşında bir yazarın feryadıdır; yazarken gözyaşlarını tutamadığı... Vücuduma güvenseydim, ne ağlardım ne yazardım; günlerdir TBMM önünde aç biilaç didinen, yağmurda, selde nöbet tutan ve hepimiz adına mücadele verdikleri halde seslerini duymadığımız köylü kardeşlerimizin yanında olurdum.

Sevgili okur, zannediyor musunuz ki “İklim Yasası, Maden Yasası” diye anılan mevzuat değişikliği ülkenin sadece küçük bir bölümünü ilgilendiriyor? Hayır. Öyleyse niye bu insanlar yalnız bırakıldı? Denilecek ki “muhalefet” kaç parça olsun? Doğru, parlamenter muhalefet, yani CHP, TİP, ve adı muhalife çıkmış partilerden birkaç değerli milletvekili canla başla uğraşıyor, elbette görüyoruz; yürekli, kararlı, iradeli bir mücadele yürüten CHP yönetimine ve mitinglere katılan on binlerce yurttaşımıza teşekkür borçluyuz fakat ne yazık ki yetmiyor; canını dişine takmış tarım erbabını destekleyemiyoruz ve Maden Yasası tıkır tıkır geçiyor!

Biz bir tarım ülkesiyiz. Yakın zamanlara kadar kendini........

© Cumhuriyet