Bir ülkenin başına gelebilecek en kötü durum düşman kuvvetlerince işgal edilmesidir. İstanbul’un işgalinden, Nazi işgallerine, en son Filistin işgaline kadar bütün işgalcilerin yaptıkları arasında büyük benzerlikler vardır.

İşgalci güçler insan hakları, basın, düşünce ve ifade özgürlüğü ve diğer temel haklara ciddi kısıtlamalar getirir. İfade özgürlükleri ve basının baskı altına alınması amacıyla gazeteler, radyo ve televizyon yayınlarına, iletişime sansür uygulanır. Bağımsız medya kuruluşlarının kapatılır veya ele geçirilerek bunların yerine kendi propaganda makineleri kurulur. Bu amaçla beslenen işbirlikçilerden yararlanılır. Eleştirel haberler yapan gazeteciler ve yazarlar tutuklanır, işkence görür, sürgüne gönderilir hatta suikasta uğrarlar.

Direnen siyasi partiler, işçi sendikaları ve etkinci (aktivist) gruplar yasaklanır. Barışçıl gösteriler, toplu tutuklamalar, dayaklar ve silahlı saldırılar vb. şiddetli baskılarla karşılanır.

İşgalci güçler eğitim sistemini karmaşıklaştırırken, eğitimde fırsat eşitliğini sağlayan devlet düzenini de ortadan kaldırırlar. Çocuk ve gençleri kendi amaçları doğrultusunda koşullayarak kullanma çabası içine girerler. Düzensiz göçleri ulusal bütünlüğü........

© Cumhuriyet