Cumhuriyetimizin 35’inci yılında, Cumhuriyet ebesi sayesinde dünyaya gözlerimi açmışım. Cumhuriyet köylere ebe atamış o ebeler anne ve çocuk sağlığında görev alanı olan köylerde emek vermişlerdir. Ebe hanım, büyüme ve gelişmemi izlemiş, aşılarımı yapmış, sağlıklı bir şekilde okula yetiştirmiştir.

Evimize çok yakın, yürüyerek gittiğim devlet okulunda Cumhuriyet öğretmeni ile buluşmuş, okuma yazma öğrenmiş, bilgi ve görgümü geliştirmişim. Laik, bilimsel, çağdaş, kamusal ve karma eğitim ile yetiştim. Kimin sayesinde Mustafa Kemal Atatürk sayesinde.

Sıra orta okula geldi, yine evimize yakın bir yerde, bu sefer çok sayıda branş öğretmenleri ile öğretim ve eğitimimize devam ettim. Eğitim diyorum çünkü bir çok uygulamamız da vardı, el işi derslerinde örnek bezi yaptığımı, etek diktiğimi, sınıfta makarna pişirip sosunu hazırladığımı, erkeklerinde tahta işleri ile uğraştığını hatırlıyorum. Ücretsiz bu eğitim kimin sayesinde, Mustafa Kemal Atatürk sayesinde.

Lise yıllarım, yine yakınımdaki devlet okulunda, Cumhuriyet öğretmenleri ile devam etti. Ne güzel yıllardı. Okul içi sorumluluklarımız oluyor, müzik, spor, tiyatro, resim gibi sosyal alanlarda da kendimizi geliştiriyor, öğrenciler birbirlerinin etkinliklerini heyecanla izliyordu. Öğretim hayatının en önemli kısmı lise. Sizi, insan olmaya hazırlıyordu. Bizi yetiştiren, emek veren öğretmenlerimizi saygı ile anıyorum. Yüzlerini gözümün önüne getiriyorum. Kadını, erkeği her........

© Cumhuriyet