İmamoğlu soruşturmasında her gün manşetlere taşınan yeni bir iddia, sosyal medyada dolaşan çelişkili bilgiler, TV ekranlarında dönen yorumlar ortaya atılıyor.

İşin daha da garibi, bizden bu karmaşayı çözmemiz isteniyor. Ortaya atılan iddiaların doğruluğunu sorduğunuzda araştırıyor, “Bu bilgi doğru değil” dediğimizde ise “Vay aklamaya çalışıyorsunuz!” ithamlarıyla karşılaşıyoruz. Soruşturma sürecine kamuoyu oluşturmak için medya destekli büyük yalanlar ekleniyor. Bu yalanlara, “Bir dakika, bu doğru değil” diyenlere ise türlü etiketler yapıştırılıyor.

Bu filmi daha önce de izledik.

Bu tür soruşturmalarda tüm evraklara sahip değiliz ancak görüyoruz ki bazı gazetecilerin, televizyon yorumcularının ve sosyal medya figürlerinin ellerinde dosyadan daha fazla “bilgi” var. Üstelik kesin cümlelerle konuşuyorlar. “Tamam, kabul, belgeleri çıkartıp gösterin” diyoruz. Tık yok.

Ancak buna rağmen kamuoyu doğru bilgiye ulaşamıyor. Çünkü bilgi, soruşturmanın içinden değil, algının dışından pompalanıyor.

İddialar çarpıcı: “560 milyar TL yolsuzluk”, “PKK’ye 100 milyon dolar aktarıldı”, “50 milyon dolarlık 3 villa, 15 milyon TL’ye satıldı.”

Ama ne savcılık tespitlerinde ne soruşturma evraklarında ne de başka resmi belgelerde bu tür iddiaların yeri yok.

Avukatlardan edindiğim belgeleri incelemeye devam ediyorum. Şüpheli sıfatıyla ifade veren kişilere sorulan sorular üzerinden savcılığın yaklaşımını da okuyabiliyoruz. Ve açıkça söyleyeyim: Kafamda hâlâ pek çok soru var.

Mesela...

Uğur Güngör isimli bir iş insanının yaptığı bir şikâyet, 2020 yılında KYOK (kovuşturmaya yer olmadığına dair karar) ile sonuçlanmış. Beylikdüzü Kaymakamlığı konuyu soruşturmuş, herhangi bir usulsüzlük bulamamış ve soruşturmaya izin verilmemiş. Ama aynı şikâyet yıllar sonra tekrar raftan indiriliyor. Bir tanık -bir dönem şoför olarak çalıştığını söyleyen biri- “Beylikdüzü Mado’nun alt katında gece yarısı toplantılar yapılıyordu. Murat........

© Cumhuriyet