Çocukluğumun takımlarına bir başka sempatim var; Altay’a, Eskişehir’e, Bursa’ya mesela. Bunlar köklü kurumlar olduğu için kulübü iflas ettirip yeni bir isimle yeniden ortaya çıkamıyorlar. Gaziantep’in, Malatya’nın, Kayseri’nin, Manisa’nın “taşra kurnazı” yöneticileri gibi yapamıyorlar. Altay’ın 3. Lig’e düşmesi çok üzücü. Fakat Kocaeli’nin amatörden gelip Süper Lig’e çıkışı müthiş. Bursa’nın 2. Lig’e çıkması da. Küçük takımlar büyük takımları taklit edip transfer hovardalığına girince batıyor. Rant düzeninin kurbanı oluyorlar. Dibe vurduklarında bazıları “mecburen” akıllanıyor. Ama daha sonra ne yaparlar o meçhul. Tabi bu yükselişlerde ya da çöküşlerde başka faktörlerin de rolü var.

Alt liglere indikçe işler hiç de sporun kuralına göre ve adilane işlemiyor. Son Manavgat-Eskişehir maçı öncesi ve de sonrası........

© Cumhuriyet