Şunu hemen söyleyeyim ki kütüphanem ile oldukça özel belgeler barındıran arşivimin bazı “açgözlü sahaflar”ın eline düşebileceği düşüncesinden dolayı endişeliyim!

Düşünsenize 35 bin kitaplık bir kütüphanenin, Türk edebiyatının hafızası diyebileceğiniz genişçe bir arşivin, sizden sonra tufan olduğunu...

Ailenizde koruma bilinci ve sahip çıkma düşüncesi ne denli olsa da böylesi bir kütüphaneyi koruyabilmek, aynı zamanda işlevsel kılabilmek zordur.

Bundan bir süre önce “Okuma Merkezi Kurmak” yazımı, biraz da o kaygılarla yazmıştım. (*)

Yayımlanır yayımlanmaz da geniş bir okur kesiminden, her türlü destek için iletiler almıştım.

Kurumsal olarak da ilgilenenler olmuştu.

Hatta Ayvalık Hagia Triada Kültür Merkezi özelinde Şerif Kaynar’la konuşmuştuk.

Sonradan İBB’den Mahir Polat’la bu konu için yan yana geldik.

Beykoz Belediyesi de konuyla ilgilendi. Ama sonuç olarak bu tekliflerin her biri öylece kaldı.

Önerim “kitap bağışı” yaparak kendi adıma bir kütüphane kurmak değildi.

Özellikle bunun altını çiziyordum. Ben, okumanın tarihini içeren bir okuma merkezi kurmak istiyordum. Bu konuda Alberto Manguel’in bana esin verdiğini de söyleyebilirim. Manguel, 40 bin kitaplık kütüphanesini oradan oraya taşırken sonuçta Lizbon Belediyesi kitaplara sahip çıkar ve 2022 yılında tarihi bir binada bu merkezi kurmak için o kütüphaneye ev sahipliği yapar.

Benim kütüphanemin Manguel’inkinden farkı ise zengin bir fotoğraf, film ve müzik arşivinin, son derece değerli mektupların ve özel bir kalem koleksiyonun da olması...

Ülkemin geleceğine inandığım için........

© Cumhuriyet