Kimi isimler, tarihe bir değil, iki imza atmıştır. Örneğin Bülent Tarcan! Hem bir beyin cerrahı olarak Çapa Tıp Fakültesi’nde nöroşirurji kürsüsünün kurucusu ve ilk şefi; hem de unutulmaz ezgileriyle çağdaş müziğimizin ikinci kuşak bestecilerinden birisi. 1914’te, Birinci Dünya Savaşı çıktığı yıl dünyaya gelmiş. Kendi kendine keman çalmayı öğrenmiş. 12 yaşında Wagner tarzında bir opera bestelemeye kalkışmış. Bir süre Karl Berger’den keman dersleri almış, kısa bir süre de Cemal Reşit Rey ile çalışmış. Aslında müzik dalında kendi kendini yetiştirmiş denebilir. Ben 2006 yılında onun yaşamını anlatan bir kitap yazmıştım. Dünya Kitapları, “Müzik Kitaplığı” serisinde yayımlanmıştı. Bülent Bey o sırada artık emekli olmuştu. Ama hiçbir zaman emekli olmayacak anılarla dolu bir hayat yaşamıştı. Anılarını aktarırken ara sıra: “Ne yapayım bir yanda tıp doktorluğunun beyin cerrahisi gibi ağır bir dalında ilerlemek ve bestecilik gibi ince bir sanat dalında da büyük senfoniler yazmak kolay olmadı. Ancak bu........

© Cumhuriyet