Son haftalarda ABD başkanlık seçimleri üzerine yazıyorum. Kimi dostlar “Bize ne? Ne halleri varsa görsünler” diyor. Oysa, içinde bulunduğumuz tarihsel dönemde, ABD seçimleri, “süreç olarak faşizm” üzerinde düşünmeye yardım edecek değerli ipuçları sunuyorlar.

***

Kamala Harris’in, Demokrat Parti’nin kampanyasını ve örgütünü, taban desteğini canlandırmasıyla, birçok kamuoyu yoklamasında Trump’ın önüne geçmeye başlamasıyla seçim yarışı hızlandı. Harris, Trump ile Biden arasındaki yaş ve “baş” (“kim daha az bunamış” gibi) dengesini tersine çevirdi. Demokratlar seçimleri kazanabileceklerine inanmaya başladılar.

Trump’ın ve başkan yardımcısı adayı olarak seçtiği Vance’ın “acayiplikleri” daha bir görünür oldukça, Demokrat Parti bu “acayiplikleri” çok etkili bir propaganda teması olarak kullanmaya başladı: “These people are weird” (Bu insanlar acayip). Diğer taraftan, weird, eski (11-16 yüzyıl) İngilizcede, Almanca kökenli wyrd sözcüğü, “kader”, anlamına da geliyor. “Acayip” olanlara yakından bakınca “süreç olarak faşizmin”, hatta Margaret Atwood’un Damızlık Kızın Öyküsü’ndeki “Gilead” rejiminin çok bildik özellikleriyle karşılaşıyoruz.

“Bir kişiye bir oy bir kez” sloganını, ilk kez Cezayir iç savaşının arifesindeki seçimlerde siyasal İslamın liderliğinin ağzından duymuştuk. Şimdi, aynı anlayış, ABD başkanlık seçimleri öncesinde karşımıza........

© Cumhuriyet