“Demokrat adam”, “demokrat bulmadığı” adama “Ya demokrat ol ya döverim” demiş. Adam, “Benim demokrasim seni ilgilendirmez” deyince, “demokrat” adamdan eşek sudan gelinceye kadar dayak yemiş.

Erken yaşta kaybettiğim ve elbet çok sevdiğim babamla hiç çözemediğim bir çelişkimiz vardı. O, nasıl biliyorsa, hep seçimlerde en yüksek oy alan partiye oy veriyordu. Ecevit’e de Özal’a da Demirel’e de Erbakan’a da oy vermişti. Ben ise hayatım boyunca hiç iktidar olan bir partiye oy veremedim. Gerçi seçim akşamı ikimiz de bir şekilde mutlu oluyorduk. O kazandığını düşünen büyük kitlenin parçası hissettiği için ben ise bu düzenin tekerini çevirecek bir siyasete oy vererek de olsa destek olmadığımı düşündüğüm için.

Beni “eski Türkiye” sayan arkadaşım, “süreç” diye başlayıp “Adın da anlamını buldu” diye imalı gönderme yapınca, babamla çelişkimizi hatırladım. Neden mi? Dünyayı idrak ettiğim yıllarda, adımın savaşlara bir nanik olduğunu sanıyordum. Babama “Adım neden Barış” diye sorunca beklemediğim bir yanıt aldım: Çünkü Barış Manço’yu çok seviyorum. 70’lerin ikinci yarısında uzun saçlı, bol paçalı fotoğraflarını doğan çocuğuna “Barış” adı vererek tamamlamıştı.

Başta biraz üzüldüm. Ama sonra adaletsiz dünyanın düzeni üzerine idrakim derinleştikçe hüznümü terk ettim. Öyle ya, bembeyaz ve tertemiz şeker gibi bir şeydi barış. Çayına atıp tatlı tatlı içiyordun, zehirlendiğini anlamıyordun. Yugoslavya, “barış” diye bölündü. Irak’a operasyonlar “demokrasi ve barış” getirmek için yapıldı. Suriye’nin başına bir terör örgütü lideri “iç savaşa son verecek barış” için oturtuldu. Bütün askeri harekatlara mutlaka “barışlı” isim veriliyordu. Roma Barışı, İngiliz Barışı, Amerikan Barışı... Kanlı tarihin dönemleri “barış” ile sınıflandırılmıştı. Artık ismimden memnundum. Sonuçta şarkılar hiçbir ülkeyi bölmemiş, hiç kimseyi öldürmemişti.

Hayır, “Barış kötüdür” demiyorum. Ben, “Kimin barışı, neyin barışı” diyorum. Bana göre, savaş da barış da politikanın başka araçlarla devamıdır. Biri barış diyorsa, dudağına değil elindeki politikaya bakılır. İşte cuma yanan silahlar, cumartesi “Birlikte yürümeye karar verdik” mesajı; bize........

© Cumhuriyet