Kurtuluş Savaşı yılları... Avrupa’da ticaret yapan genç bir Türk işadamı Macaristan’da genç bir hanımla tanışıyor. Ona evlenme teklif edip evleniyorlar ve bir kızı oluyor (1921). Adını Nermin koyuyorlar. Küçük Nermin 5 yaşına gelinceye dek İzmirli genç adam ailesine konuyu bir türlü açamıyor. Baba bir gün cesaretini toplayıp yaşlı babasına, minik kızının resmini gösteriyor: “Baba bak, bu senin Avrupa’daki torunun!”

***

Sonrası mı?

Sonrası Türkçeyi 14 yaşından sonra öğrenen bir Cumhuriyet kızının olağanüstü yaşamöyküsü. İzmirli babanın en büyük dileği Macaristan’da büyüyen kızının Türkçe öğrenmesi. Ama Macaristan’a bir daha dönemez, kızını göremeden hastalanır ve ölür. Anne ve aile geçim sıkıntısına düşer. 14 yaşına basan Nermin de Macaristan’daki öğrenimini sürdüremez.

Gazetelerden okuduğuna göre Mustafa Kemal’in ülkesinde eğitim parasızdır.

Nermin biraz da baba özleminden baba yurduna gitmeye karar verir. Annesine haber vermeden Türk Büyükelçiliği’ne başvurur. Kimlğini gösterir çıkarılan ay yıldızlı pasaportla birlikte eline durumunu açıklayan bir de Türkçe mektup verirler. Derdini anlatamadığında bu mektubu gösterecektir.

Annesi olayı öğrendiğinde kızına hak verir ve üçüncü mevki bir tren kompartımanında tahta sıralar üzerinde uzun bir yolculuk başlar. Tren Türkiye topraklarına girdiğinde gümrük memurları Türk pasaportlu ama Türkçe bilmeyen kızın durumunu anlamakta güçlük çekerler ama büyükelçiliğin mektubu imdada yetişir.........

© Cumhuriyet