Gürol Tombul bir yazısında, konuyu ağaçlara yönelterek uyarıcı görüşlerini yansıtır:

“Lütfen, bir ağaç dikmenin, onu korumanın aşkın ruhunu öğrenin, onu çocuklarınıza da öğretin. Yoksa can canan aşkının filizlendiği bu güzelim toprakların cennet vadileri kapkara kesilecek!”

Bununla yetinmiyor, ağacın doğadaki var oluşunda da yönlendiriyor sözünü:

“Elli metre otobanın gürültüsünü otuz desibel azaltan, gövdesinde, yapraklarında en az elli kuş türünü ve canlıyı yaşatan, kırk ton toz emen, ürettiği oksijenle insanları ve toprağında ürettiği humus ile başka canlıların da yaşamasına aracılık yapan olağanüstü sihirli bir varlıktır ağaç.”

Ağacın insan yaşamında önemli olması, onu gençlerin, aydınların desteklemiş olmasına da bağlanabilir.

O uğurda el kadar çocukların canından oluşunu, fidan boylu delikanlıların, yüz akı genç kadınlarımızın, püskürtülen suların saldırısına uğruyarak çamurlar içinde sürüklenişini aydın görüşlü bellekler unutmadı. Onların arasında, düşünce dünyamızda ad yapan kişilerin o günlerden bugünlere........

© Cumhuriyet