Altan Öymen gibi bir çınarı kaybetmişiz. Umuyorum ki gittiği yer özgür basının susturulmadığı, vicdanların körelmediği bir yerdir.

Sadece gazetecilik tarihine değil, siyasi nezakete, kalem terbiyesine ve zarafete de büyük bir çentik daha atıldı. Bu kayıp yalnızca bir dönemin değil, birçok güzel insanlık hâlinin de vedası gibi. Çünkü bazı insanlar sadece meslekleriyle değil, hayatı yaşayış şekilleriyle de örnek olurlar. Altan Öymen onlardan biriydi.

Ben onu 2007 yılında tanıma şansına eriştim. Bab-ı Ali Kitabevi’ni işlettiğimiz yıllardı. Küçük, ama içi umut dolu bir kitabeviydi bizimkisi. Bir buçuk yıl boyunca düzenlediğimiz 30’a yakın imza gününün her biri kıymetliydi. Bazıların daha farklı olması haliyle kaçınılmazdı. Tıpkı Altan Öymen’in zarafeti, sade duruşu ve bilgi dolu sohbetiyle yaşattığı o gündeki gibi.

Kendisine bir imza günü davetiyle ulaştığımızda, “Elbette gelirim,” demişti. Ancak asıl şaşkınlığım, uçak ve konaklama masraflarını kendisinin karşılamak istemesiydi. “Kitapla, okurla buluşmanın bedeli olmaz” demişti. Bunu söyleyen; eski bir gazeteci, siyasetçi, yazar ve........

© Bodrum Gündem