Rahmi Apak, İkinci Abdülhamit Dönemi’nde, Balkan ve İstiklal Savaşı’nda görev yapan bir subaydır. “Yetmişlik Bir Subayın Anıları” adlı kitabında, yaşadığı bir olayı şöyle anlatır:

“Bizim tümen, ilkbahara kadar (1915) ordu ihtiyatı olarak Pasinler Ovası’nda kaldı... Bir gün, bulunduğum köyün sokağında oturan, 15 yaşlarında bir köylü çocuğu gördüm. Biraz sohbet edeyim dedim:

-Bana bak oğlum, senin adın ne?

-Ahmet.

-Sen hangi millettensin? (Ermeni olmasından şüphe ediyordum).

-Osmanliyem. -Osmanlı ne demek, sen Türk değil misin?

-Hayır, ben Türk değilem, Osmanliyem

-Peki, sen hangi dilden konuşursun, Ermenice mi yoksa Türkçe mi?

-Türkçe konuşurem. -Mademki Türkçe konuşuyorsun o halde sen Türk’sün.

-Hayır, efendim ben Türk değilem.

-Ulen, sen de Türk’sün, ben de Türküm.

-Efendi, sen Türk’sen Türk ol. Bana ne? Ben Türk değilem.

-Ulen Padişah dahi Türk’tür. -Efendi, günaha girme Padişah Türk olamaz...”

★★★

Falih Rıfkı Atay, “Zeytindağı” adlı kitabında şöyle yazar: “Suriye, Filistin ve Hicaz’da: “Türk müsünüz?” sorusunun birçok defalar cevabı: “Estağfurullah!” idi...”

★★★

II. Abdülhamit, iç ve dış siyasette İslamcılığı kullanır. Halifeliği, en üstün değer hâline getirir. Araplarla ilgili konuları, Saray’da kendisi yönetir. Osmanlı Devleti’ni, “Türk-Arap İmparatorluğu” hâline getirmeyi düşünür.

★★★

II. Abdülhamit, Arapları diğer milletlere göre göre daha üstün görür. “Necip millet” olarak tanımlar. Arap vilayetleri, “birinci sınıf vilayet” kabul edilir. Buradaki mülki........

© Bizim TV