Deresi suyu madencilikle zehirlenen, tarlası ormanı imha edilen, evi çatısı sele seylapa kapılan ve tabii depremde aç açıkta kalan vatandaşın dilinde, doğrudan ve sahici bir anlam kazanıyor bu söz: Gidecek başka yerimiz yok…

22 Nisan Dünya Günü’nün sloganı da bu: “Gidecek başka yerimiz yok.” (İngilizcesi: “There’s nowhere else to go.”) Bir de şu açılımı var: “Türümüzün yakın gelecekte iltica edebileceği başka bir yer yok.” Deresi siyanür akanların, sülfürik asit soluyanların feryadının, global ifadesi…

***

Ama sadece doğal çevresi cehenneme çevrilenler mi? Gidecek başka yerimiz yok, şöyle böyle 15 yıldır, herkesin dilinde. Devlet erkânı, iktidar mahfilleri kullanıyor. 2016’da TÜRGEV Yönetim Kurulu Üyesi sıfatıyla Bilal Erdoğan, “15 Temmuz gösterdi ki bizim gidecek başka yerimiz yok,” demiş. Geçende, 25 Mart’ta Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, “sokak olaylarına” ateş püskürerek “birlik beraberlik” azarı çekerken, sözü “Bizim bu vatandan başka gidecek bir yerimiz yok”a vardırdı.

Gündelik vatanperverlik hamasetinde bol bol ve olur olmaz kullanılıyor. Hem mikro (yerel) hem makro vatanperverlik… 2017’de Akçaabat’ta Mobilyacı İşadamları Derneği’nin düzenlediği iftarın açış konuşmasında, “Bu şehir bizim ve gidecek başka yerimiz yok,” demeden duramamışlar mesela. Sivas Sanayi ve Ticaret Odası’nın bir toplantısında, “Sivas sevgilerini,” “Bizim gidecek başka bir yerimiz yok” düsturunu tekrarlayarak taçlandırmışlar. Futbol Federasyonu Başkan Vekili, 2018’de kazanılan bir milli maçtan sonra kalan maçlarda da galip gelmeyi amaçladıklarını belirtirken “Ne olursa olsun bu ülkenin evlatlarıyız. Gidecek başka yerimiz yok,” demiş. Sosyal medyada pestisitlerle ilgili canhıraş uyarılarda bulunan bir uzman, söz konusu olanın “geleceğimizi, çocuklarımızı, analarımızı koruma meselesi” olduğu ikazını aynı yere bağlamış: “Çünkü bu toprak bizim. Gidecek başka yerimiz yok.”

Ama tabii, asıl, muhaliflerin, rejimden memnuniyetsiz, endişeli olanların dilinde, bu söz. Jenerik........

© Birikim