Devlet yetkililerinin herhangi bir şehre/coğrafyaya ilgi göstermeleri, çeşitli nedenlerle pekala mümkündür. Mesela Ege ve Akdenizin bazı tatil beldeleri böyledir ve oralarda her kademeden devlet yetkililerini görmek olağandır. Gelgelelim bir tür ‘kervan geçmez’ coğrafyalara aşırı ilginin herhalde başka nedenleri olmalıdır. Cumhuriyetin ilk yıllarında Dersim’e gösterilen “ilgi” tam da bunun bir örneğiydi. Sivil-asker devlet görevlileri, ulaşımın oldukça zor olduğu Dersim’e sıklıkla gidip geliyor, en ulaşılamaz yerlerde fotoğraf veriyorlardı. Elbette bu ilgi bölgeye açık ya da örtük müdahale arzularıyla ilgiliydi.

Cumhuriyetin ilk başbakanı İsmet İnönü, daha I. Dünya Savaşında Kolordu Komutanıyken, Erzincan’dan Mercan Deresini geçerek Ovacık’a gelmişti. Elazığ yönünden de Dersim’e gidişi sağlamak için Hozat karayolu inşa edilmiş ve 1929’da bu yol Ovacık’a kadar ulaşmıştı. 1931’de İçişleri Bakanı Şükrü Kaya bu yoldan Dersim’in içlerine kadar gelmiş, bölgede aşiret reisleriyle de görüşmüştü. Tabii ki hiç ulusal basına yansımayan ziyaretler de vardı. Mesela 1936’da Cemal Bardakçı ve Abdullah Alpdoğan yanlarında askerlerle Haydaran Aşireti lideri Hıdır Ağa’nın köyüne; Hengırvan’a gitmişlerdi. Köyün silahlı erkekleri, gelen devlet erkanını karşılamak için kuşatma altına alınca bu “karşılama” biçimi bir tedirginliğe de neden olmuştu. O........

© Birgün