Bazen günlük hayatta karşılaştığımız dinleyicilerimizin bize yönelttikleri ilk soru “Sizi niye ekranlarda göremiyoruz?” oluyor. Benim bu soruya verecek tek cevabım, kollarımı iki yana açarak hangi televizyon diye bir karşılık vermem oluyor. Ana akım medya, ne darbe, ne sıkıyönetimler döneminde bile bu derece kültür ve sanat programlarından uzaklaşmamıştı. Günün herhangi bir saatinde açın bakın televizyonlarda neler göreceksiniz. Ya birbirine bağırıp çağıran insanlar ya yemek programları ya da hiçbir sonuca ulaşmayan, bilimsellikten, nesnellikten uzak tartışmalar… Hiçbir televizyon kanalı haftanın bir saatini bile, müziğe, edebiyata, tiyatroya, sinemaya ayırmıyor. Bu ne kadar üzücü. Bütün kanallar adeta kasabanın birine gelmiş ticari bir kumpanya gibi birbirlerinden daha kötü programlar yapabilmek için adeta yarışıyorlar. Tek hedefleri var daha fazla izlenmek, daha fazla reyting ve reklam pastasından en büyük payı almak. Yaptıkları işler çocukları etkiler mi, olumsuz mesajlar içerir mi, genç kız ve erkekleri yanlış şekilde yönlendirip emek harcamadan para kazanmaya iter mi kimsenin düşündüğü yok. Hele hele o diziler yok mu? Akıllara zarar.

Türkiye’deki televizyon yayıncılığının tek bir amacı ve........

© Birgün