Gazze'ye kalkan gemiler, gittikçe azalmakta olan dünyayı kurtarmaya çıkmışlardı. Dünya o kadar azalmıştı ki, bu kadar gemi onu kurtarabilir miydi? Alain Badiou, 'Logics of Worlds' kitabında, azalan bir dünyada yaşadığımızı yazmıştı. Yıpranmış, kötüleşen, tükenmiş bir dünya ile henüz hesaplanabilir veya öngörülebilir olmayan dünya arasındaki bir dönemdeydik. Badiou'ya göre dünyayı görünen kılan şey adaletti. Dünyasız bir zamanı deneyimlediğimiz üzerinde duruyordu, bu yüzden durgun bir huzursuzluk, ya da huzursuz bir durgunluk içindeydik. Hareket ve değişim yanılsaması yaratan titrek statik bir görüntüye kaptırmıştık bakışımızı. Adorno'nun "ev bitti" sözüyle uyumlu bir haldi bu. Herkes bu dünyada her zaman dışsal olmasa da içsel bir sürgünlüğü yaşıyordu.

Azalan dünyayı yeniden kurmanın yolu, dört ana gerçeklik üretiminden geçiyordu: Siyaset, sanat, bilim ve sevgi. Badiou'ya göre gerçekler evrensel olarak ancak bu dört kaynaktan üretilebilirdi. Özellikle de sevgiden. Badiou'nun Duane Rousselle ile kaleme aldığı "Love Must be Reinvented" adlı yazısında bahsettiği gibi aşk, aynı zamanda yeni bir fikir için macera sahnesiydi. Rimbaud'nun "aşkın........

© Birgün