Balıkçılar kahvesinde oturmuş, kedileri, martıları, denizin kararmış gökyüzü altında dalgalarını kıyıya bırakışını izlerken canlı olmanın anlamını düşündüm. Canlı olmak sadece biyolojik değil, duygular ve duyarlılıkla ilgili ruhsal bir durum.

Barry Sanders, 'Naif Ruhlar' kitabında "canlı insan" yokluğundan, ruhun erozyonundan bahsederken şöyle yazmıştı: "Önce bu en temel projeye, yani insanın geri döndürülmesi projesine katılmadan, büyük çağdaş sorunlarımızın hiçbirine, savaşa, terörizme, küresel ısınmaya çözüm bulamayız. Umarım bu sis perdesini kaldırarak bir cenaze törenindeki seyirciden daha fazlası olabiliriz."

∗∗∗

Füruzan'ın ilk öykülerinden 'Düzenli Bir Tatil Günü'nde vardı, araba çarptığı için ölen birinin gözünden o anki dünyayı tarif eden. Ölen kişi şöyle düşünüyordu öyküde: "Ben anlatmalıydım işin gerçek tarafını. Onlara, caddeleri daima yalnız başıma geçtiğimden, tanıdıklarımın arkamdan uzun gülümsemelerle baktığından bahsetmeliydim. Yağmurlardan sonra doğan güneşe, gözlerimi kırpmadan bakabildiğimi, sıcak yaz sabahları yelkenleri rüzgârla dolu denizler düşündüğümü söylemeliyim. Oysa odamın duvarlarında yağmur akıntılarının sarı dalgaları vardır."........

© Birgün