"Bağımsızlık ve hürriyetlerini her ne pahasına ve her ne önemi karşılığında olursa olsun zedeleme ve kısıtlamaya asla müsamaha etmemek; bağımsızlık ve hürriyetlerini bütün mânasıyla koruyabilmek ve bunun için gerekirse, son ferdinin son damla kanını akıtarak insanlık tarihini şanlı örnek ile süslemek; işte, bağımsızlık ve hürriyetin hakikî mahiyetini, geniş mânasını, yüksek kıymetini, vicdanında kavramış milletler için temel ve ölmez prensip! Ancak bu prensip uğrunda her türlü fedakârlığı, her an yapmaya hazır milletlerdir ki, devamlı olarak insanlığın hürmet ve saygısına lâyık bir topluluk olarak düşünülebilirler."

- Atatürk

“Mütareke Basını” kavramı malumunuz, İstanbul’da Millî Mücadele’ye karşı olanlara ve çareyi savaş yoluyla değil emperyalistlerin dayattığı “barış”ta görenlere verilen bir isimdir. Çünkü bunlar Anadolu’nun bir savaşı sürdüremeyeceğini, insanların açlık ve yoksulluk içinde olduğunu, düşmanın güçlü olduğunu, işin siyasetle sürdürülmesini savunurlar. “Mütareke Basını”nın en ünlü simalarından Ali Kemal’in 13 Nisan 1920’de Peyam-ı Sabah’ta yazdıklarında da bu vardır: “Bu kabadayılar gitsinler Lehistan’da, Dağıstan’da, turanda, hangi devlete kafa tutacaklarsa tutsunlar, fakat bizi rahat bıraksınlar. Gölge etme başka ihsan istemez. Onlardan gelecek hayırda yok olsun, çünkü şimdiye kadar çektiklerimiz kâfidir.”
Sevr’i de bu hedeflerle kabul ettirmeye çalışmadılar mı?
“Mütareke Basını”nın fikirleri bizde ara ara hortlar.
Dün de maalesef böyle bir yazıya tanık olduk.

Hürriyet Gazetesi Genel Yayın Yönetmeni Ahmet Hakan, “Katliam duracaksa açlık bitecekse kabul kabul kabul” başlıklı bir yazı yazdı. Şöyle diyor:
“-Eğer bir tabak yemeğin bile sokulamadığı Gazze’ye insani yardım girecekse.
-Eğer İsrail’in korkunç ve acımasız katliamı, en azından hız kesecekse.
-Eğer Filistinlilerin zorunlu göçe maruz kalması rafa kalkacaksa.
-Eğer İsrail’in........

© Aydınlık